Nootkatone is a natural sesquiterpene ketone that shows insecticidal activity against insects and ticks. The deterrent activity of (+)- nootkatone (1) and six products of its biotransformation: (+)-9α-hydroxynootkatone (2), (+)-13-hydroxynootkatone (3), (+)-11,12- epoxy-9α-hydroxynootkatone (4), (+)-11,12-epoxynootkatone (5), (+)-11,12-dihydroxynootkatone (6), (+)-7,11,12-trihydroxynootkatone (7) to the peach-potato aphid (Myzus persicae Sulzer) was investigated in the current study. The deterrent activity of compounds studied (1−7) was evaluated using an infesting bioassay, in which the aphids were offered a choice between treated (with tested compound) and control leaves. If aphids settled mainly on the control leaves (p < 0.05; Student’s t-test), the tested compound in the respective choice test was stated as a deterrent. The most active compounds are (+)-nootkatone (1) and three products its biotransformation: 11,12-dihydroxynootkatone (6), (+)-7,11,12-trihydroxynootkatone (7), (+)-9α-hydroxynootkatone (2). The deterrent effect of these compounds was relatively strong and stable. It was observed for at least 24 hours after treatment, i.e., until the end of experiment.

Nootkaton to naturalny seskwiterpenowy keton wykazujący właściwości owadobójcze w stosunku do owadów i kleszczy. W prezentowanej pracy badano aktywność deterentną (+)-nootkatonu (1) i sześciu produktów jego biotransformacji: (+)-9α-hydroksynootkatonu (2), (+)-13-hydroksynootkatonu (3), (+)-11,12-epoksy-9α-hydroksynootkatonu (4), (+)-11,12-epoksynootkatonu (5), (+)- 11,12-dihydroksynootkatonu (6) oraz (+)-7,11,12-trihydroksynootkatonu (7) w stosunku do mszycy brzoskwiniowej (Myzus persicae Sulzer). Aktywność deterentną badanych związków (1−7) oceniano za pomocą testu zasiedlania, w którym mszyce miały wybór pomiędzy badanymi (z badanym związkiem) i kontrolnymi liśćmi. Jeśli mszyce zasiedlały głównie liście kontrolne (p < 0,05; test t-Studenta), to badany związek, w odpowiednim teście wyboru, był określany jako deterent. Najbardziej aktywne związki to (+)-nootkaton (1) i trzy produkty jego biotransformacji: 11,12-dihydroksynootkaton (6), (+)-7,11,12-trihydroksynootkaton (7), (+)-9α-hydroksynootkaton (2). Działanie deterentne tych związków było stosunkowo silne i trwałe. Obserwowano je przez co najmniej 24 h, czyli do zakończenia eksperymentu.