Blackleg and soft rot are two diseases of potato caused by pectinolytic bacteria of genus Pectobacterium and Dickeya. In Poland major bacteria causing these diseases are Pectobacterium atrosepticum (Pa) and Pectobacterium carotovorum subsp. carotovorum. Potato resistance to bacteria Pa is a polygenically inherited trait. All potato cultivars are susceptible to these bacteria, but they differ in the level of susceptibility. From 2006 to 2011 394 diploid potato clones were tested for resistance to Pa. These clones have in their origin, beside Solanum tuberosum, a range of wild and primitive cultivated potato species. The resistance was evaluated in 1–9 scale, where 9 is the most resistant. In two and three-year evaluation seven diploid clones of potato have been scored 7.0. It was the highest resistance among all tested clones. The most resistant potato cultivars Gandawa, Ślęza and Glada, were scored: 5.0, 5.0 and 4.9 respectively. The most susceptible cultivar Irys was scored 2.7. Diploid potato hybrids can be used in breeding and research on the resistance to soft rot.

Czarna nóżka ziemniaka i mokra zgnilizna bulw ziemniaka to dwie choroby wywoływane przez pektynolityczne bakterie z rodzajów Pectobacterium i Dickeya. W Polsce głównymi sprawcami tych chorób są bakterie Pectobacterium atrosepticum (Pa) i P. carotovorum subsp. carotovorum. Odporność ziemniaka na Pa jest warunkowana poligenicznie. Wszystkie odmiany są podatne na te bakterie, ale różnią się poziomem podatności. W latach 2006–2011 przetestowano pod względem odporności na Pa 394 diploidalne klony ziemniaka, które w swoim pochodzeniu, oprócz Solanum tuberosum, posiadają szereg dzikich i prymitywnie uprawnych gatunków Solanum. Odporność oceniano w skali od 1–9, gdzie 9 oznacza najodporniejszy. W badaniach dwuletnich i trzyletnich wyselekcjonowano siedem klonów diploidalnych ziemniaka odpornych na mokrą zgniliznę bulw ziemniaka w stopniu 7,0. Jest to najwyższa odporność na Pa wśród wszystkich badanych klonów. Najwyżej ocenione odmiany ziemniaka – Gandawa, Ślęza i Glada otrzymały średnie oceny: 5,0; 5,0 i 4,9. Najpodatniejszą odmianą w badaniach była odmiana Irys, oceniona średnio na 2,7. Mieszańce diploidalne ziemniaka mogą być wykorzystane w hodowli do uzyskania odmian z odpornością na mokrą zgniliznę bulw ziemniaka oraz do celów badawczych.