The influence of different doses and application dates of the bioregulator Kelpak at successive spring wheat development stages (from shooting till milk-dough) on the phytophagous insect pest occurrence was tested. The field experiment was carried out in Mochełek near Bydgoszcz in 2011–2012. The number of insects caught with an entomological sweep net was compared in the twofactorial system: 1st factor – methods of the bioregulator Kelpak application: A1 – 2 l/ha at the beginning of tillering stage, A2 – 1.5 l/ha at tillering and 1.5 l/ha at the shooting stage, A3 – 2 l/ha at the shooting stage, K – control (without Kelpak), 2nd factor – spring wheat development stages: B1 – shooting, B2 – earing, B3 – flowering, B4 – milk-dough stage. In each of four replications of the treatment with an area of 18 m2, nine sweeps were made. The obtained results showed that the bioregulator Kelpak, irrespective of different doses and dates of application, reduced the total number of Thysanoptera, Hemiptera i Coleoptera. This was mainly related to the reduction of Sitobion avenae at the spring wheat developing stages: earing, flowering and milk-dough stage, as well as Thripidae and Oulema spp. larvae at the flowering stage.

Badano wpływ stosowania bioregulatora Kelpak na liczebność szkodliwej entomofauny w pszenicy jarej, w kolejnych fazach jej rozwoju, od strzelania w źdźbło do dojrzewania. Doświadczenie polowe prowadzono w latach 2011–2012 w Mochełku koło Bydgoszczy. Liczebność entomofauny porównano przy pomocy analizy dwuczynnikowej: I – sposób i termin aplikacji bioregulatora Kelpak: 1 – na początku krzewienia – 2 l/ha, 2 – po 1,5 l/ha w fazie krzewienia i strzelania w źdźbło, 3 – w fazie strzelania w źdźbło – 2 l/ha oraz 4 – kontrola (bez preparatu), II – faza rozwojowa pszenicy jarej: 1 – strzelanie w źdźbło, 2 – kłoszenie, 3 – kwitnienie i 4 – dojrzałość mleczno-woskowa. W każdym z czterech powtórzeń obiektu o powierzchni 18 m² wykonano po 9 uderzeń czerpakiem entomologicznym. Stwierdzono, że bioregulator Kelpak aplikowany w dawce 2 l/ha w fazie krzewienia lub strzelania w źdźbło pszenicy jarej, jak również po 1,5 l/ha w obu tych fazach, ograniczał całkowitą liczebność fitofagów zaliczanych do Thysanoptera, Hemiptera i Coleoptera, w porównaniu do kontroli. Dotyczyło to przede wszystkim mszycy zbożowej w fazach rozwojowych: kłoszenie, kwitnienie i dojrzałość mleczno-woskowa, a także owadów zaliczanych do wciornastkowatych oraz larw skrzypionek w fazie kwitnienia pszenicy.