Progress in Plant Protection

Pathogens of winter rapeseed cultivated in three production systems

Patogeny rzepaku ozimego uprawianego w trzech technologiach produkcji 

Bożena Cwalina-Ambroziak, e-mail: bambr@uwm.edu.pl

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie Katedra Fitopatologii i Entomologii , Prawocheńskiego 17, 10-720 Olsztyn , Polska

Małgorzata Głosek

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie Katedra Fitopatologii i Entomologii , Prawocheńskiego 17, 10-720 Olsztyn , Polska

Arkadiusz Stępień

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie Katedra Systemów Rolniczych , pl. Łódzki 3, 10-727 Olsztyn , Polska
Streszczenie

In a field experiment in Bałcyny winter rapeseed Brassica napus L. was grown in simplified crop rotation in three production systems: extensive, medium intensive and intensive. The rapeseed cultivars Californium, Castille and Nelson were grown in 2009 and 2012, and the cultivars Casoar, Artoga and Nelson were grown in 2011. During the growing season the severity of the following diseases sclerotinia rot (Sclerotinia sclerotiorum) and verticillium wilt (Verticillium spp.), grey mould (Botrytis cinerea), dark spot (Alternaria spp.) and dry rot (Phoma lingam) was evaluated twice. The aim of the study was to evaluate the severity of some diseases of winter rapeseed cultivated in three productions systems. With the increasing intensification of rapeseed production a decrease of disease severity was observed, especially in the last two years of carried out studies. Cultivars not explicitly differentiated the severity of sclerotinia rot and dark pod spot. Less severe symptoms of remaining diseases occurred on cultivar Nelson.

 

W ścisłym doświadczeniu poletkowym w Bałcynach uprawiano rzepak ozimy (Brassica napus L.) w zmianowaniu uproszczonym z zastosowaniem trzech rodzajów technologii: oszczędnej, średnio intensywnej i intensywnej. W 2009 i 2012 roku uwzględniono odmiany Californium Castille i Nelson, a w 2011 roku: Casoar, Artoga i Nelson. W sezonie wegetacyjnym dwukrotnie oceniano nasilenie następujących chorób rzepaku: zgnilizny twardzikowej (Sclerotinia sclerotiorum), werticiliozy (Verticillium spp.), czerni krzyżowych (Alternaria spp.), szarej pleśni (Botryotinia fuckeliana st. kon. Botrytis cinerea) oraz suchej zgnilizny (Leptosphaeria biglobosa, L. maculans st. kon. Phoma lingam). Celem badań była ocena nasilenia wybranych chorób rzepaku ozimego uprawianego w trzech technologiach produkcji. Wraz ze wzrostem intensyfikacji technologii uprawy rzepaku zaobserwowano redukcję nasilenia objawów chorobowych na roślinach, co szczególnie uwidoczniło się w ostatnich dwóch latach badań. Odmiany niejednoznacznie różnicowały nasilenie zgnilizny twardzikowej i czerni krzyżowych na łuszczynach, a najsłabsze objawy pozostałych chorób stwierdzono na odmianie Nelson. 

Słowa kluczowe
winter rapeseed; cultivar; production systems; pathogens;  rzepak ozimy; odmiana; technologie produkcji; patogeny 
Progress in Plant Protection (2014) 54: 444-450
Data pierwszej publikacji on-line: 2014-12-15 00:00:00
http://dx.doi.org/10.14199/ppp-2014-075
Pełny tekst (.PDF) BibTeX Mendeley Powrót do listy