Progress in Plant Protection

Influence of pinoxaden in mixtures with retardants on growth and yield of winter wheat

Wpływ pinoksadenu w mieszaninach z retardantami na rozwój i plonowanie pszenicy ozimej 

Wojciech Miziniak, e-mail: w.miziniak@iorpib.poznan.pl

Instytut Ochrony Roślin – Państwowy Instytut Badawczy Terenowa Stacja Doświadczalna , Pigwowa 16, 87-100 Toruń, Polska
Streszczenie

The field experiments on winter wheat cultivar Alcazar were conducted in 2011 and 2013. The applications of tested products were done at the stage BBCH 24 of winter wheat (only herbicide) and pinoxaden with different growth regulators at the stage BBCH 31. Despite of the application method of pinoxaden (herbicide only or in mixture) high control effectiveness of Apera spica-venti was obtained in both years of the investigations. Better reduction of winter wheat height was achieved after using pinoxaden with growth regulators than when growth regulators were used alone. Depending on the investigation year the reduction of winter wheat culm was observed in the range from 12.9 to 16.1% for trinexapak ethyl (Modus 250 EC); 20.0 do 21.2% for chlorequat chloride (Antywylegacz Płynny 725 SL); 7.5 do 12.2% for prohexadione-Ca (Regalis 10 WG). Pinoxaden applied at the winter wheat growth stage BBCH 31 reduced winter wheat height at the range from 2.2 to 6.2%, too. Application of herbicide with CCC mixture or with prohexadione calcium resulted in a slight decrease in the weight of thousand seeds as compared to a separate application. In contrast, different correlations were found on the plots where mixtures of pinoxaden with trinexapac acetate were used. No significant differences in the yield of winter wheat among tested treatments were found.

 

Doświadczenia polowe prowadzono w pszenicy ozimej odmiany Alcazar w latach 2011 i 2013. Aplikację badanych preparatów wykonano w fazie BBCH 24 pszenicy ozimej – sam herbicyd oraz w fazie BBCH 31 – mieszanina pinoksadenu z retardantami wzrostu. Niezależnie od sposobu aplikacji pinoksadenu w obydwu latach badań, uzyskano wysoką efektywność zwalczania miotły zbożowej. Łączne stosowanie pinoksadenu z retardantami wzrostu redukowało w większym stopniu wysokość pszenicy ozimej niż oddzielna aplikacja retardantów. W zależności od roku badań skrócenie źdźbeł pszenicy zawierało się w przedziale od 12,9 do 16,1 dla trineksapaku etylu (Modus 250 EC); od 20,0 do 21,2% dla chlorku chloromekwatu (Antywylegacz Płynny 725 SL); od 7,5 do 12,2% – proheksadion wapnia (Regalis 10 WG). Pinoksaden stosowany w fazie BBCH 31 ograniczał także wysokość pszenicy ozimej w przedziale od 2,2 do 6,2%. Mieszaniny pinoksadenu z chlorkiem chloromekwatu lub proheksadionem wapnia wpłynęły na nieznaczne obniżenie masy tysiąca nasion w porównaniu do oddzielnej aplikacji. Odmienne relacje stwierdzono w obiektach, w których zastosowano pinoksaden łącznie z trineksapakiem etylu. W obydwu latach badań nie stwierdzono istotnych różnic w plonowaniu pszenicy ozimej pomiędzy badanymi wariantami. 

Słowa kluczowe
winter wheat; pinoxaden; prohexadione-Ca; chloromequat chloride; trinexapak ethyl; yield grain; pszenica ozima; pinoksaden; proheksadion wapnia; chlorek chloromekwatu; trineksapak etylu; plon ziarna 
Progress in Plant Protection (2014) 54: 481-486
Data pierwszej publikacji on-line: 2014-12-15 00:00:00
http://dx.doi.org/10.14199/ppp-2014-082
Pełny tekst (.PDF) BibTeX Mendeley Powrót do listy