The sensitivity of Sclerotinia sclerotiorum isolates to fungicidal active substances was assessed by means of azoxystrobin, boscalid, prochloraz, tebuconazole and thiophanate-methyl at four concentrations. The isolates were inoculated to a medium with an active substance. The percentage of inhibition of colony proliferation was assessed and the term of emergence of sclerotia was observed. Prochloraz and tebuconazole were the active substances which inhibited the proliferation of S. sclerotiorum colonies most. Azoxystrobin was the least effective active substance inhibiting the proliferation of colonies. When the active substances were applied at lower concentrations, i.e. 1, 5 and 10 ppm, they only slightly delayed the process of sclerotia emergence, but thiophanate-methyl concentrated at 10 ppm was an exception. Boscalid, prochloraz and thiophanate-methyl added at 25 ppm inhibited the emergence of sclerotia in 45–96.7% of the isolates under study.

W badaniach poddano ocenie wrażliwość izolatów Sclerotinia sclerotiorum na substancje czynne fungicydów: azoksystrobinę, boskalid, prochloraz, tebukonazol i tiofanat metylowy użyte w czterech stężeniach. Izolaty wyszczepiano na pożywkę z dodatkiem substancji czynnej i oceniano procent hamowania wzrostu kolonii oraz obserwowano termin pojawienia się sklerocjów. Spośród zastosowanych substancji czynnych najsilniej wzrost kolonii S. sclerotiorum ograniczały prochloraz oraz tebukonazol. Substancją czynną, która w najmniejszym stopniu hamowała wzrost kolonii była azoksystrobina. Zastosowane substancje czynne w niższych stężeniach: 1, 5 i 10 ppm nieznacznie opóźniły proces wytwarzania sklerocjów, z wyjątkiem tiofanatu metylowego w stężeniu 10 ppm. Dodatek boskalidu, prochlorazu i tiofanatu metylowego w dawce 25 ppm doprowadził do całkowitego zahamowania wytwarzania sklerocjów u 45–96,7% badanych izolatów.

Boland G.J., Hall R. 1988. Relationships between the spatial pattern and number of apothecia of Sclerotinia sclerotiorum and stem rot of soybean. Plant Pathology 37 (3): 329–336.

Boland G.J., Hall R. 1994. Index of plant hosts of Sclerotinia sclerotiorum. Canadian Journal of Plant Pathology 16 (2): 93–108.

Bolton M.D., Thomma B.P.H.J., Nelson B.D. 2006. Sclerotinia sclerotiorum (Lib.) de Bary: biology and molecular traits of a cosmopolitan pathogen. Molecular Plant Pathology 7 (1): 1–16.

Borecki Z. 1984. Fungicydy stosowane w ochronie roślin. PWN, Warszawa, 173 ss.

Dalili A., Bakhtiari S., Barari H., Aldaghi M. 2015. Effect of some fungicides against the growth inhibition of Sclerotinia sclerotiorum mycelial compatibility groups. Journal of Plant Protection Research 55 (4): 355–361.

Deising H.B., Reimann S., Pascholati S.F. 2008. Mechanisms and significance of fungicide resistance. Brazilian Journal of Microbiology 39 (2): 286–295.

Gwiazdowski R., Jajor E. 2005. Wrażliwość grzyba Sclerotinia sclerotiorum na wybrane substancje aktywne fungicydów. [The susceptibility of fungi Sclerotinia sclerotiorum to chosen active substances of fungicides]. Progress in Plant Protection/Postępy w Ochronie Roślin 45 (2): 701–704.

Gwiazdowski R., Korbas M. 2005. Integrowana ochrona przed agrofagami. s. 107–113. W: „Technologia produkcji rzepaku” (C. Muśnicki, I. Bartkowiak-Broda, M. Mrówczyński, red.). Wieś Jutra, Warszawa, 203 ss.

Jędryczka M. 2006. Epidemiologia i szkodliwość suchej zgnilizny kapustnych na rzepaku ozimym w Polsce. Rozprawy i Monografie. Instytut Genetyki Roślin Polskiej Akademii Nauk, Poznań, 150 pp.

Kaczmarek J., Brachaczek A., Jędryczka M. 2012. Zastosowanie testu płatkowego w badaniach odporności odmian rzepaku ozimego na zgniliznę twardzikową – wyniki doświadczeń łanowych. Rośliny Oleiste – Oilseed Crops 33 (2): 175–184.

Kapusta F. 2015. Ewolucja miejsca i roli rzepaku w rolnictwie oraz gospodarce Polski. Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie – Problemy Rolnictwa Światowego 15 (30), 2: 85–95.

Koch S., Dunker S., Kleinhenz B., Rohrig M., von Tiedemann A. 2007. Crop loss-related forecasting model for Sclerotinia stem rot in winter oilseed rape. Phytopathology 97 (9): 1186–1194.

Korbas M., Horoszkiewicz-Janka J., Jajor E. 2008. Uproszczone systemy uprawy a występowanie sprawców chorób. [Simplified systems of soil management in relation to the occurrence of disease casual agents]. Progress in Plant Protection/Postępy w Ochronie Roślin 48 (4): 1431–1438.

Li G.Q., Huang H.C., Miao H.J., Erickson R.S., Jiang D.H., Xiao Y.N. 2006. Biological control of sclerotinia diseases of rapeseed by aerial applications of the mycoparasite Coniothyrium minitans. European Journal of Plant Pathology 114 (4): 345–355.

Liu X., Yin Y., Yan L., Michailides T.J., Ma Z. 2009. Sensitivity to iprodione and boscalid of Sclerotinia sclerotiorum isolates collected from rapeseed in China. Pesticide Biochemistry and Physiology 95 (2): 106–112.

Ma H.X., Chen Y., Wang J.X., Yu W.Y., Tang Z.H., Chen C.J., Zhou M.G. 2009. Activity of carbendazim, dimethachlon, iprodione, procymidone and boscalid against Sclerotinia stem rot in Jinagsu Province of China. Phytoparasitica 37 (5): 421–429.

Ma Z., Michailides T.J. 2005. Advances in understanding molecular mechanisms of fungicide resistance and molecular diagnosis of resistant genotypes of phytopathogenic fungi. Crop Protection 24 (10): 853–863.

Matheron M.E., Porchas M. 2004. Activity of boscalid, fenhexamid, fluazinam, fludioxonil, and vinclozolin on growth of Sclerotinia minor and S. sclerotiorum and development of lettuce drop. Plant Disease 88 (6): 665–668.

Mueller D.S., Dorrance A.E., Derksen R.C., Ozkan E., Kurle J.E., Grau C.R., Gaska J.M., Hartman G.L., Bradley C.A., Pedersen W.L. 2002. Efficacy of fungicides on Sclerotinia sclerotiorum and their potential for control of Sclerotinia stem rot on soybean. Plant Disease 86 (1): 26–31.

Paul V.P. 1988. Krankheiten und Schädlinge des Rapses. Verlag Th. Mann, Gelsenkirchen–Bauer, 121 pp.

Rudko T. 2011. Uprawa rzepaku ozimego. Poradnik dla producentów. Wydawnictwo Instytutu Agrofizyki im. Bohdana Dobrzańskiego Polskiej Akademii Nauk, Lublin, 78 pp.

Stammler G., Benzinger G., Speakman J. 2007. A rapid and reliable method for monitoring the sensitivity of Sclerotinia sclerotiorum to boscalid. Journal of Phytopathology 155 (11–12): 746–748.

Starzycki M., Starzycka E. 1999. Badania nad odpornością rzepaku na Sclerotinia sclerotiorum (Lib.) de Bary w Polsce i na świecie. Rośliny Oleiste – Oilseed Crops 20 (1): 51–58.

Wang J.X., Ma H.X., Chen Y., Zhu X.F., Yu W.Y., Tang Z.H., Chen C.J., Zhou M.G. 2009. Sensitivity of Sclerotinia sclerotiorum to boscalid in Jiangsu Province of China. Crop Protection 28 (10): 882–886.

Xu T., Wang Y.T., Liang W.S., Yao F., Li Y.H., Li D.R., Wang H., Wang Z.Y. 2013. Involvement of alternative oxidase in the regulation of sensitivity of Sclerotinia sclerotiorum to the fungicides azoxystrobin and procymidone. Journal of Microbiology 51 (3): 352–358.

Zhang J.X., Xue A.G. 2010. Biocontrol of Sclerotinia stem rot (Sclerotinia sclerotiorum) of soybean using novel Bacillus subtilis strain SB24 under control conditions. Plant Pathology 59 (2): 382–391.